Bijzondere ontmoeting met de nazaten Van Heeckeren
Onlangs had de heer Jan Blaak een bijzondere ontmoeting met de familie van de voormalige Amelander burgemeester Daniël Wigbold van Heeckeren. Deze familieleden kwamen vanuit Amerika over en gingen op verzoek van Jan A. Blaak naar het eiland Ameland waar hun familie voor drie generaties lang burgemeester (1814-1894) waren. In die 80 jaar is het nodige gebeurd waardoor deze burgemeesters wel hun sporen hebben nagelaten. Jan Blaak heeft onderzoek gedaan naar die periode en op basis daarvan is dit artikel geschreven. De naam Van Heeckeren is anno 2013 nog een vast begrip op Ameland aangezien er onder meer een grandcafé en een hotel deze naam dragen. Maar wat heeft de familie Van Heeckeren voor Ameland betekend?
De nazaten van de familie Van Heeckeren bij de graven van hun voorouders.
Als voorbeeld nemen we de tweede Van Heeckeren die op Ameland burgemeester werd. Het gaat om Daniël Wigbold Crommelin van Heeckeren. Hij was een man van gedegen kennis, grote werkkracht en stoere degelijkheid. Dit is de indruk die de aanwezige stukken in het gemeente archief van hem wekken. Vanaf 1830 tot 1888 (58 jaar!) bleef hij in functie als Grietman van Ameland. Bijna geen geboorte-, huwelijks- of overlijdensakte die niet door zijn vaardige hand is opgemaakt en ingeschreven. Zijn ouders waren Walraven Robbert Jan Dirk van Heeckeren en Maria Catharina Magdalena Dees. Zij kwamen rond 1814 op het eiland en namen hun intrek in het voormalige Camminghaslot te Ballum. Het gezin bestond uit zes kinderen: Jacob Christiaan (1808), Josinus Frans Karel (1809), Daniël Wigbold Crommelin (1811), Geertruida Elizabeth Bartara Orck (1813), Frederika Juliana (1816) en Johanna Bartara (1817). Tot omstreeks 1827 bleef het gezin op het Slot te Ballum wonen waarna ze naar Nes verhuisden. Het Slot verkeerde in erbarmelijke staat waardoor het bijna onbewoonbaar was geraakt. Zo was de Pijnappel bovenop het Slot al eens afgebroken. Het gezin betrok een huis aan het rand van het dorp in Nes. Tot 1894 hebben ze daar gewoond.
Zo rond 1830 was het economisch slecht met Ameland gesteld. De infrastructuur was zeer slecht: de wegen in de dorpen waren modderpoelen en overal lagen mesthopen verspreid waarvan de gier op de wegen liep. Er stonden veel puinhopen van voormalige huizen en er waren weinig bomen in de dorpen aanwezig. Hier moest nodig wat aangedaan worden. Van Heeckeren stak zijn handen uit de mouwen (figuurlijk) en begon de puin op te ruimen. Hij liet de mestbulten weghalen en bomen planten. In die tijd bestond op Ameland nog geen postwezen. De correspondentie werd veelal aan particuliere schippers toevertrouwd waardoor een reactie soms lang kon duren. De muren van de begraafplaatsen in Nes en Hollum lagen in puin en in Ballum was er geen omheining. Er werd op instigatie van burgemeester Van Heeckeren een dam door de geul 'de Balg' en één door de Slenk gelegd. Het eerste om een doorbraak van het eiland tegen te gaan en het tweede om te bevorderen dat men steeds van het ene dorp naar het andere kon komen. Voorheen was dat bij hoge waterstanden onmogelijk. Tevens was Van Heeckeren één van de oprichters van het badhuis in 1853 in Nes. Tot slot heeft hij zich ook voor de strandvonderij en voor de gevoerde procedures rondom de "Boerenstand" ingezet.
Daniël Jan Wigbold van Heeckeren (1857-1904)
En zo kon het zijn dat één generatie Van Heeckeren veel voor Ameland heeft betekend. Daniël Wigbold Crommelin van Heeckeren bleef tot aan zijn overlijden in 1888 burgemeester waarna hij door zijn zoon Daniël Jan Wigbold van Heeckeren (1857-1904) werd opgevolgd. Hij bleef deze functie tot 1894 vervullen waarna er een einde aan drie generaties Van Heeckeren op Ameland kwam.