Amelander sage (4)

Makreel

Vroeger werd er voor de Amelander kust makreel gevangen. Deze makreel was heel dik en vet en werd vooral naar Amsterdam verscheept. Maar daarna brak er op Ameland een periode aan dat er alleen nog kleine, magere makreel gevangen werd. En dit terwijl er langs de Terschellinger kust nog volop vette makreel gevangen werd. Daar begrepen de Amelanders niets van en ze vroegen de Terschellingers naar een verklaring. Zij gaven hun te kennen:"Weten jullie wel hoe die makreel bij ons zo vet wordt? Wij gooien alle lijken die bij ons aanspoelen, weer in zee en daar eten de makrelen zich dik en vet aan, en daarom blijven ze bij ons voor de kust. En dat hebben jullie nooit door gehad, want jullie begraven de doden die aanspoelen netjes. Op deze manier verdienen wij tegenwoordig veel geld". Wat moesten de arme Amelanders nou van zo'n verklaring vinden? Nou, een paar Amelanders dachten dat zij wel hetzelfde als die Terschellingers konden. Op een nacht, toen ze langs het strand liepen en ze weer lijken vonden, sneden ze die in stukken en gooiden de moten in zee, en de makrelen begonnen aan hun maal. Maar op hetzelfde moment kwam er een stem uit de hemel:"Dit is de laatste keer dat op het Amelander strand makreel gevangen wordt, want deze makrelen hebben mensenvlees op hun rug". En nooit zijn er aan de Amelander kust meer makrelen gevangen...